Είναι μονόκλιτη, Συνεπτυγμένου Σταυροειδούς με τρούλο και χρονολογείται στο 12ο αιώνα με βάση την τεχνοτροπία της μόνης σωζόμενης τοιχογραφίας του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και κάποια μορφολογικά στοιχεία όπως τα ημικυκλικά τόξα και καμάρες. Στα δυτικά προεξείχε ημικυκλική αψίδα που αργότερα επεκτάθηκε για να δημιουργηθεί ο νάρθηκας που είναι μονόχωρος με τρούλο. Μεταγενέστερο είναι και το θολωτό πρόπυλο στα δυτικά. Οι προσθήκες χρονολογούνται στα χρόνια της Φραγκοκρατίας και ο ναός χρησιμοποιήθηκε και από την Λατινική εκκλησία όπως μαρτυρά η εντοιχισμένη πλάκα (εγκαίνιο) στο βόρειο τοίχο με τα πολύ φθαρμένα σύμβολα. Προσθήκες έγιναν και το 1873 όταν ανοίχθηκε είσοδος στο βόρειο τοίχο και χτίστηκαν τα ανοίγματα στο πρόπυλο εκτός από το δυτικό που έγινε είσοδος.
Η εκκλησία είναι πετρόχτιστη. Η τοιχοδομία είναι με αδρούς πελεκητούς πωρόλιθους αρμολογημένους με κουρασάνι (χοντρό ασβεστοκονίαμα). Τόσο ο τρούλος όσο και η υπόλοιπη στέγαση είναι χωρίς κεράμωση αλλά και τα δύο είναι σουβατισμένα με χοντρό ασβεστοκονίαμα. Η τεχνική μαρτυρά καλή δουλειά από ξεχωριστούς πετράδες.
Η παλαιά εκκλησία του Αρχαγγέλου, βρίσκεται στο κέντρο του χωριού, δίπλα από την καινούργια εκκλησία. Πρόσφατα το Τμήμα Αρχαιοτήτων έκανε προσπάθειες για την διατήρηση της στέγης του ναού, καθώς επίσης και για μερικές εικόνες. Η παλιά αφιερωμένη εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, 19ου αιώνα, κυπριακής τέχνης, στάληκε για συντήρηση στο Τμήμα Αρχαιοτήτων. Το εικονοστάσι δεν είναι ολοκληρωμένο αφού μέρος αυτού απουσιάζει.