Υπάρχουν αρκετά τοπωνύμια με την ονομασία Καμίνια . Σ’ όλες αυτές τις περιοχές υπήρχαν πετρόκτιστα καμίνια, τα οποία, πριν το 1920, χρησιμοποιούνταν για το κάψιμο του ασβεστόλιθου και την παραγωγή ασβέστη, κατάλληλου για το κτίσιμο σπιτιών. Σε μερικές τοποθεσίες υπάρχουν ακόμη και σήμερα απομεινάρια των καμινιών, συγκεκριμένα σωροί από πέτρες και χώμα.
Για την λειτουργία των καμινιών απαραίτητη ήταν η χρήση ξύλων, τόσο από το Φρέναρος όσο και από τα γειτονικά χωριά, με αποτέλεσμα την καταστροφή μεγάλης δασικής έκτασης. Όταν εξαντλήθηκε ο ασβεστόλιθος στην περιοχή, αναγκάστηκαν να εισάγουν από τη Βώνη.
Σαφέστερα, στο χωριό υπάρχουν τα εξής τοπωνύμια:
- Καμίνι του Αμόσκου
- Καμίνι της Βίγλας
- Καμίνι του Καζαβωτού
- Καμίνι των Λειβαθκιών
- Καμίνι της Λεισιήνας
- Καμίνι του Λόρνου
- Καμίνι του Μουρουζή
- Καμίνι του Μούσσιου
- Καμίνι της Μουστρούς
- Καμίνι των Πηγαθκιών
- Καμίνι του Ρώσου
- Καμίνι των Σπιθκιών
- Καμίνι το Τζινούρκο
- Κάμινος ή Καμίνι τ’ Ακρόλλου
- Καμινούθκια
- Καμίνι του Παπάσταθη
Καμίνι του Αμόσκου: Το καμίνι αυτό βρίσκεται σε μια πλαγιά, γνωστή ως η Ράχη(Ράσιη) του Μούσκου.
Καμίνι της Βίγλας: Βρίσκεται πάνω σε ύψωμα. «Βίγλα» σημαίνει παρατηρητήριο.
Καμίνι του Λόρνου: Το όνομα της περιοχής προέρχεται, όπως μαρτυρεί ο Ζαχαρίας Γιακουμή, από την ‘συνάντηση’ του «αλαβροστοισιώτη»- αυτού που βλέπει οπτασίες- με το «λορνέτιν», το στοιχειό.
Καμίνι το Τζιουνούρκο: Το καμίνι ήταν «τζιουνούρκο», δηλαδή καινούριο. Μ’ άλλα λόγια, το συγκεκριμένο καμίνι ήταν το νεότερο από τα υπόλοιπα καμίνια της περιοχής.
Κάμινος ή Καμίνι τ’ Ακρόλλου: Ονομαζόταν «Κάμινος γιατί ήταν μεγάλο καμίνι. Σύμφωνα με κάποιους γέροντες, η περιοχή «Κάμινος» ονομαζόταν και «Καμίνι τ’ Ακρόλλου» εξαιτίας της τοποθεσίας του. Σαφέστερα, βρισκόταν στην «άκρη της γης του Φρενάρου», μ’ άλλα λόγια στα σύνορα με τη Δερύνεια. Σ’ αυτό το σημείο σήμερα βρίσκεται φυλάκιο των τουρκικών δυνάμεων κατοχής.
Καμίνι του Καζαβωτού: Η ονομασία του Καμινιού σχετίζεται με την τοποθεσία του. Το όνομα της περιοχής, σύμφωνα με τον Κωστή Σιοπαχά, σχετίζεται με την τουρκική λέξη kaza που σημαίνει επαρχία. Το Καμίνι αυτό αποτελεί σήμερα σημείο αναφοράς, εφόσον καθορίζει τα σύνορα μεταξύ των χωριών του Φρενάρου, της Σωτήρας και του Λιοπετρίου.
Πηγή: Κοινοτικό Συμβούλιο Φρενάρου.