Ο Κυριάκος γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1956, στο Τρίκωμο. Μετά το Δημοτικό, ο Κυριάκος θέλησε να ριχτεί στη βιοπάλη. Διάλεξε το επάγγελμα του οικοδόμου που είχε μια καλή προοπτική. Μέχρι τα δεκαεφτά του που κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά, ήταν τέλειος στο επάγγελμα του. Όταν στις 15 Ιουλίου εκδηλώθηκε το προδοτικό πραξικόπημα, ο Κυριάκος υπηρετούσε τη θητεία του στο Μπογάζι, πολύ κοντά στο χωριό του. Οι γονείς του προαισθάνθηκαν πως το πραξικόπημα ήταν η απαρχή των δεινών για το νησί μας. Γι’ αυτό και έσπευσαν στο Μπογάζι να επισκεφθούν το παιδί τους. Αγωνιούσαν πολύ και μια διαίσθηση όχι ευχάριστη τους βάραινε τα στήθη.
Στις 20 Ιουλίου, όταν τα πλοία του Αττίλα φάνηκαν στην Κερύνεια, το τάγμα του Κυριάκου οδηγήθηκε εκεί, για να αντιμετωπίσει τους εισβολείς. Ο άοπλος Δαβίδ θα αντιμετώπιζε τον πάνοπλο, πανίσχυρο Γολιάθ. Τα παιδιά μας οδηγήθηκαν σαν πρόβατα στη σφαγή.
Όταν συμφωνήθηκε η εκεχειρία, ο προδομένος λαός πληροφορήθηκε το κακό που έγινε. Ο Αττίλας πάτησε στο νησί μας: Στο πέρασμα του, βία, κακό, χαλασμός, πόνος και δάκρυ....Οι γονείς του Κυριάκου έτρεξαν να συναντηθούν με το παιδί τους. Μα δεν το βρήκαν πουθενά. Ούτε και κανείς μπορούσε να τους βοηθήσει. Να τους πει κάτι για τον Κυριάκο. Που βρισκόταν, Πως ήταν. Απλά τους πληροφόρησαν πως αγνοείται η τύχη του. Έτσι περάστηκε και αυτού το όνομα στον τραγικό κατάλογο των Αγνοουμένων.
Πέρασαν τόσα χρόνια. Και οι πονεμένοι γονείς δεν έπαψαν ούτε για μια στιγμή να ελπίζουν, να προσεύχονται και να περιμένουν....