Η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας βρίσκεται στα ανατολικά του χωριού γύρω στα 500 μέτρα αναλυτικότερα του ναού του Αγίου Ανδρονίκου. Η εκκλησία είναι μονόκλιτη καμαροσκέπαστη. Η καμάρα είναι οξυκόρυφη και η στήριξή της ενισχύεται από δύο σφενδόνια που ξεκινούν από χοντρούς πελεκητούς κυλίβαντες που βρίσκονται ψηλά στους νότιο και βόρειο τοίχους. Οι εσωτερικές διαστάσεις της εκκλησίας είναι 11,00x5.00 μ.
Οι τοίχοι της είναι χτισμένοι με τετραγωνισμένους πωρόλιθους και το πάχος τους ξεπερνά το ένα μέτρο. Στο πάχος των τοίχων ανοίγονται τρία τυφλά τόξα, δύο στο νότιο και ένα στο βόρειο που κυρίως λειτουργούν ως ανακουφιστικά. Ωστόσο δεν αποκλείεται τα τόξα αυτά να χρησιμοποιήθηκαν και ως ταφικές υποδοχές των κτητόρων κάτι που στηρίζεται στο μέγεθος τους που είναι 2μ μήκος και 0,45μ βάθος. Σημαντικό στοιχείο και ο θυρεός με ανάγλυφο σταυρό πάνω από την δυτική πόρτα που επίσης παραπέμπει σε κτήτορες.
Η εκκλησία έχει διακοσμηθεί με σημαντικές τοιχογραφίες επηρεασμένες από την ιταλική τεχνοτροπία. Ξεχωρίζουν η μεγάλων διαστάσων Σταύρωση στο δυτικό τοίχο, ενός γιγάντιου Αρχάγγελου στο βόρειο τοίχο και του Αγίου Γεωργίου στο τυφλό τόξο του βόρειου τοίχου. Με βάση την οξυκόρυφη καμάρα και την κόγχη του Ιερού Βήματος, που έχει οξυκόρυφο ημισφαίριο, καθώς και την τεχνοτροπία των τοιχογραφιών μπορεί με κάθε επιφύλαξη να χρονολογηθεί στα τέλη του 15ου αρχές του 16ου αιώνα πιθανότατα στην περίοδο της Βενετοκρατίας.
Η αφιερωμένη εικόνα της Αγίας Μαρίνας, βρίσκεται στο εικονοστάσι μαζί με άλλες εικόνες που υπάρχουν. Κατά την ημέρα της γιορτής της Αγίας Μαρίνας στις 17 Ιουλίου, γίνεται μεγάλη πανήγυρης και μαζεύεται πλήθος κόσμου, τόσο από την κοινότητα Φρενάρου, όσο και από τις γύρω περιοχές, για το καθιερωμένο προσκύνημα.